خداوند متعال جهان و انسان را آفرید ، جهان را برای استفاده انسان و انسان را برای عبودیت خود ، و انجام و اجرای چهار تکلیف مهم آفرید .
۱- عبادت : آدمی بر مبنای خوی و سرشت عبودیت آفریده شده است . اگر خداوند را عبادت نکند قطعا چیزهای دیگر را عبادت خواهد کرد . نمود عبادت پروردگار در انجام چهار چیز است : اقامه نمازهای یومیه ، پرداخت زکات در صورت توانایی ، روزه رمضان در هر سال و به جای آوردن فریضه حج در طول عمر فقط یکبار آن هم در صورت استطاعت . اگر انسان از عبادت خداوند سرباز زند ، قطعاً گرفتار خرافات ، مقام پرستی ، پول پرستی ، شهوت پرستی ، هوا و هوس پرستی ، خودپرستی و ….. خواهد شد . هر کس که بتواند عبادات فوق را برابر موازین شرع و سنت نبوی و فقط به منظور کسب رضای الهی بجای آورد ۲۵ درصد از وظایف دینی را ادا نموده است .
۲- رعایت عفت و پاک دامنی : خداوند متعال بزرگترین غریزه ( غریزه حفظ بقا ) را در قالب شهوت جنسی قرار داده است . ضمن تعیین یگانه طریق صحیح ارضای غریزه جنسی ( ازدواج ) از او خواسته است که از نزدیک شدن به فحشا و زنا به شدت بپرهیزد چه جای آنکه مرتکب آن شود . هر کس بتواند شهوت جنسی را در طریق صحیح آن ارضا و عفت و پاک دامنی را رعایت نماید ۲۵ درصد دیگر از وظایف دینی خود را ادا نموده است.
پیامبر (صلی الله علیه و سلم ) فرمود :
« مَن اَضمَنَ لِی ما بَینَ لِحیَتِهِ و رِجلَیهِ اَضمَنُ لَهُ الجَنَّه ” هرکس برای من زبان و عورتش را ضمانت کند ( و از بد زبانی و بی عفتی بپرهیزد ) دخول به بهشت را برایش ضمانت می کنم .
۳- تخلُق به اخلاق نیکو : آدمی طوری آفریده شده است که تمایل به نیکی ها ( عفت ، سخاوت ، شهامت ، عدالت ،صداقت ، و…. ) در وجود او سرشته و عجین شده است و خداوند متعال از او خواسته است که این تمایلات و استعدادهای مثبت و نیکو را که به صورت بالقوه در سرشت او نهاده شده است با تلاش و مجاهده به صورت بالقوه شکوفا و نمایان سازد و خود را به صفات نیکو و پسندیده بیاراد . هر کس بتواند خالصانه در خدمت خلق خدا باشد ۲۵ درصد از وظایف دینی خود را ادا نموده است .
پیامبر (صلی الله علیه و سلم ) فرمود :
” إِنَّ المُومِنَ لَيُدرَكُ بِحُسنِ خُلُقِهِ دَرَجَةَ الصَّائِمِ القَائِم “.
به یقین شخص مومن، با اخلاق نيكوي خود ، به مقام و منزلت روزه دارِ شب زنده دار مي رسد.
۴- دوری از اخلاق بد و ناشایست : حکمت الهی به منظور ابتلاء و امتحان اقتضا نمود در وجود آدمی تمایل به بدی ( بی عفتی ، خساست ، جُبن و ترس،خیانت ، کذب و دروغ ، و …… ) به صورت بالقوه در وجود وی نهاده شود و خداوند متعال از او خواسته است که این تمایلات ناروا و ناپسند را کنترل و مانع شکوفایی و بروز آنها شود . هر کس بتواند نیروهای شرِّ خود را کنترل نماید و آزار و اذیتی را متوجه خلق خدا ننماید ۲۵ درصد دیگر از وظایف دینی خود را ادا نموده است . و با این حساب می توان او را صد درصد مسلمان دانست در غیر این صورت پناه بر خدا از مسلمانی که غیر از این باشد .
پیامبر (صلی الله علیه و سلم ) فرمود :
” اَلمُسلِمُ مَن سَلِمَ المُسلِمُونَ مِن لِسانِهِ و یَدَیهِ ”
مسلمان کسی است که مسلمانان از ( آزار و اذیت ) دست و زبان او در امان باشند .
سعادت و خوشبختی دنیوی و اُخروی فقط و فقط در گروِ این چنین مسلمان بودن و مسلمان زیستن است . و آداب مسلمانی جز این نیست !
خداوند متعال می فرماید : تا خود را اصلاح نکنی ، دنیایت تغییر نمی کند .
« ما زنده ز آنیم که آرام نگیریم موجیم که آسودگی ما عدمِ ماست »